Michael J Stewart

Song of the Open Road

Song of the Open Road

Highlights, Recente werken en highlights, Video Poetry, Videos, Werken,

De video hierboven is een korte trailer. De volledige video “Song of the Open Road” is 8:38 lang en wordt vertoond tijdens screenings en tentoonstellingen, of op aanvraag.

Song of the Open Road is geïnspireerd door het gelijknamige gedicht van Walt Whitman. Een gevleugelde figuur – de kunstenares zelf – wandelt over een kleine planeet, terwijl tekstfragmenten uit Whitmans verzen op de grond verschijnen en door de hemel zweven.
Uit houtskooltekeningen ontvouwen zich geleidelijke transformaties: lijnen beginnen te bewegen, condenseren tot planeten, lossen weer op in gezichten, hybride wezens en spiralen van onderling verbonden figuren. Door de samensmelting van 2D- en 3D-digitale technieken en 360°-video ontstaat een voortdurende metamorfose die zowel het menselijke verlangen naar vrijheid als de ervaring van begrenzing weerspiegelt.
Deze voortdurende metamorfosen weerspiegelen de toestand van onze tijd: bedreigingen en crises die binnendringen in schijnbaar veilige horizonten, maar ook onverwachte momenten van schoonheid, hoop en solidariteit. De hemel verschijnt niet alleen als ruimte van uitgestrektheid en transcendentie, maar ook als projectievlak voor onze angsten, verlangens en de menselijke behoefte aan verbondenheid. Zo ontstaat een visie van solidariteit en samenzijn – een gedeelde reis langs de open weg van het leven.

titel: Song of the Open Road
techniek: Experimentele video, 360° video, houtskoolanimatie, digitale animatie 2D en 3D
tijdsduur: 8’38”
jaar: 2025
poëzie: Fragmenten uit “Song of the Open Road” van Walt Whitman (licht aangepast)
muziek: “Beyond Time and Space – 1. The Outer Self (Star Child)” van Michael J. Stewart
concept, camera, cast, tekeningen, animatie, effecten: Maria Korporal

© Maria Korporal 2025

Tentoonstellingen en presentaties:
• 7-28 november 2025: Skromność (Humility), Galeria Sztuki Rozruch / Jeżyckie Centrum Kultury, Poznań, Polen.
• 14-15 oktober 2025: Polygon Picknick | Screening der Medienwerkstatt 2025, Medienlabor / voormalig Kesselhaus van de Medienwerkstatt, Berlijn.

 

Third Eye Flying

Third Eye Flying

Highlights, Videos

In this video, the artist acts with what she calls her “third eye”: a small video camera attached to her forehead. On the runway of the historical airport Tempelhof in Berlin she takes off and flies into outer space. We see what she sees through her third eye, as she reaches the area of which Man Ray spoke about in his “Pepys Diary” (1959): “Somewhere in outer space the images of the entire history of mankind travel on the airwaves”.

The video was screened in many festivals and exhibitions.
Recent screenings:
• 25 augustus – 29 september 2019: Over the Real – The Selection, X Biennale d’Arte di Soncino, DAV – Dipartimento di Arti Visive di Soresina.
• 28-29 september 2019: Video programma “Interrupted” op het New Mills Festival, High Peak, Derbyshire, UK.
• 23 oktober 2019: CONNECT 2019, International Video Arts Festival, samengesteld door Dee Hood, University of Tampa, 401 West Kennedy BLVD, USA.
• 22 november 2019: CONNECT 2019, International Video Arts Festival, samengesteld door Dee Hood, In Absentia Digital Pavilion – Cineporto Foggia, Italië.

title: Third Eye Flying
technique: Experimental video and animation
length: 4’54”
year: 2014
music: “The Geometry of Time” by Michael J. Stewart
camera: Maria Korporal, Astrid Astra Indricane
all other art work, concept, acting, effects and montage: Maria Korporal

Dotswaves TV

Dotswaves TV

Interviews & Publicaties, Nieuws,

In DW TV | EP 1.4, the new episode of Dotswaves TV: Maria Korporal’s video “Third Eye Flying” and a special interview about the video, by Maria to Felix on the Tempelhofer Feld in Berlin.

Dotswaves TV is a UK series showcasing international digital hybrid, multi-genre, noise, performance and AV artists.
DW TV’s 1.4  features UK Power electronics pioneers Consumer Electronics and  Manchester experimental pioneer Eric Random.
Joining EP 1.4 is Yusuke Fuyama (Tokyo), Valerie Renay (Berlin), Anna Biani (Los Angeles), How I Quit Crack (Texas), John Karabelas (Greece), Oddscene  (London), Kevin Eskew.   EP 1.1, 1.2 and 1.3 artists’ Embryoroom (New York), Wolf Party (US), Sean Derrick Cooper Marquart (Germany), Maria Korporal (Germany), Cecelia Chapman (US) and DATACODE.

See website for all detailed information: www.dotswaves.com

The Pelican of the Wilderness

Video Performance, Video Poetry, Videos, , ,

De wortels van een boom worden gevoed door het bloed van een pelikaan die in zijn eigen borst bijt – een daad van opoffering om andere levens te redden. De boom sterft en wordt steeds weer opnieuw geboren.
Het beeld van de pelikaan die in zijn borst bijt had in de oudheid en in het christendom een grote allegorische betekenis en stond meestal symbool voor vaderlijke of moederlijke liefde, de daad van zelfopoffering om de eigen kinderen te redden. In de alchemistische iconografie is het beeld van de pelikaan een metafoor voor het onbaatzuchtige streven naar zuivering, naar absolute vrijgevigheid.
De titel “The pelican of the wilderness” verwijst naar een citaat uit de Bijbel: “Ik ben als een pelikaan in de woestijn …” (Psalm 101.7). Het citaat komt ook voor in het boek “Annelies Marie Frank”, waaruit het gedicht “Nocturnal skeletons” van Mario Maroccolo, de vader van de schrijfster Nina Maroccolo, is overgenomen. Zij leest de tekst voor in de slotscène van de video.
De video werd op 16 mei 2015 op het festival “Bologna in lettere” vertoond in een uitgebreide versie met een optreden van Nina Maroccolo en Maria Korporal, en werd op verschillende festivals gepresenteerd, waaronder Les Instants Vidéo (Marseille).

Onlangs is het werk geselecteerd als finalist voor het CinePoems Cyprus Festival, geörganiseerd door het Poetry MOVES International Festival in Nicosia, 4. – 24.10.2025.
De vertoning vindt plaats op 16 oktober 2025 in ARTos House, Nicosia, Cyprus.

 

Slideshow of the performance:

 

Still images from the video:

 

title: The Pelican of the Wilderness
technique: Experimental video and animation
length: 7’06”
year: 2015
poem: “Scheletri nottambuli” by Mario Maroccolo, from the book “Annelies Marie Frank” by Nina Maroccolo, published by Edizioni Empirìa, Rome, Italy
English translation of the poem: “Nocturnal skeletons” by Emiliano Pietrini
voice: Nina Maroccolo
music: “Memoria II” (excerpt) and “Elegy” by Michael J. Stewart
sound mix: Emiliano Pietrini
video concept, camera, animation, effects and montage: Maria Korporal

WOR(L)DS WITHOUT END

WOR(L)DS WITHOUT END

Video Poetry, Videos,

“Wor(l)ds without end” originates from a very special relationship between two women who never met, but have been connected since ever. They invented several ways to communicate through networks, and they managed to cancel the (physical) distance by means of words, images, colors, sounds. In this way, they created a bridge which allows them to meet, to dialogue, to share emotions, thoughts and sensations.
A bridge generating a constellation in which stars are born and re-born, are moving and are being transformed into a journey, without departure or arrival… the place is always Here, the time is always Now.
The constellation dancing on the background of the two videos has been composed of words taken from a text by Jiddu Krishnamurti on “Love”; the text is moving constantly in a fluid and light way, sometimes readable, sometimes completely fragmented.
Against this background spheres are moving; they are stars, giving birth to poetic verses which transform and generate other stars; there is a continuous dialogue between words and images, colors and sounds. Sometimes the hands of the protagonists appear, interacting between themselves and with the forms.

title: WOR(L)DS WITHOUT END – interstellar dialogues
technique: Experimental video and animation
length: 11’00” in loop
year: 2011
video and animation: Maria Korporal
texts: Mariacristina Ferrari
music: Michael J Stewart

Ars Amandi

Ars Amandi

Prints & Objects, Videos

The theme of Ars Amandi is Love in mythology, not only in antiquity but also in the 20th century: the myths of cinema. The title recalls the famous book by Ovid, and we see also many references to the Metamorphoses.
Ars Amandi consists in two parts: 1. a series of 15 images, lambda prints, composed with several digitally elaborated photographic elements, and 2. a video made by means of digital animation. The soundtrack of the video is The Art of Seduction, a work by the British composer Michael Stewart. The video and the images show a series of metamorphoses from stones to sculptures, alternated by classic movie sequences. Body fragments, but in particular Faces: sculpted and cinematographic heads that move to each other, join and separate in an infinite game.

title: Ars Amandi
1. The video
medium: Digital animation with sound
length: 4’11”
2. The images
medium: Digital images, lambda prints
size: variable
anno: 2009
video and images © Maria Korporal
music © Michael J. Stewart